Yağmurlu bir günde
Gecenin kör karanlığındayım
Adımlarım seyrek

Hafif bir yalnızlık kokusu
Hem bakışlarım garip.

Ölümün gölgesinde hoyratça baş kaldırsam da
sahte gülüşlere prangalar vuruyorum


Dilimde ayrılıktan yana gitmelerin türküsü
Gönlüme değiyor hüzün yüklü hicazlar.

Bedenim yorgun
Ha düştüm düşeceğim... korkuyorum

İnsanlar kötü olsa da
Sevmelerim gerçekti

Tertemiz yaşantımı kirlettiler
Kıydılar can evimden
Yüreğim yanıyor,
Beni vurdular anne..

Bağırıp sesimi duyurmak istesemde
Yarım kalmış hayallerime yenik düşüyorum.

Doğrulup sevmek istesem de en başından
Mecnunun leylasına aşkı gibi yanıyorum

Azraile mukayyet eylesem de ömrümü
Tozlu yollarda adım adım ilerliyorum

Umudum, sıratın geçişinde olsa da
Vicdan mahkemesini bekliyorum

Zamansız gidişlere zindan oluyor yüreğim
Sızlıyor nefesim,
can kaybediyorum
Beni vurdular anne.

Ayrılık mutsuzluğu çağırıyor yine matemime
Gözümden gönlüme akıyor hüzün

Saatler gidişleri vuruyor gözlerimde
Dirense de gençliğim yeniliyorum

Umut yok , hayallerim hep yarım
Gitmeler yakışsa da gidenlere
Sol yanımda silinmeyen izler taşıyorum

Kalbim kuruyor yalan sevgilerde
Sana susuyorum
Ben ’iyi’ değilim
Beni vurdular anne.

Ruhum bedenimi esir almış biçareyim.
Boğazım düğümleniyor haykıramıyorum.

Bir kalemde silmek istesem de her şeyi
Sırtımda ihanet izleri beni ele veriyor
’Sevmeyeceksin’ diyor.

Sevmek çok mu günahtı anne
Sızım sızım sızlıyor adına aşk koyduğum
Yaşarken öldürdüler anne
Kıydılar sol yanımdan
Beni vurdular anne... anne... annem

Erkan İpek


not :şiirin kaydı cafede alınmıştır