GÜLÜCÜKLERLE
Issız bir sahilde buldum seni
Yalnız, boynu bükük, utangaç köy kızı Saflığın filiz gibiydi gül dalında, Hani o çiğ düşen güz gülleri var ya İşte onda filizlenmiş yaprak gibi Bakışların sıcacık, gülüşün candan Sözlerinde pınar suyu berraklığı Yansımış gönlünün güzelliği Sanki çölde bir vahaydın Susamış çatlak dudakların aradığı serap gibi Sarıldı duygular karşılıklı yazılan dizlerde Sevgi tomurcukları açtı havadan sudan sohbette Issız sayfalar gülücüklere sarıldı beklenmeyen Umutlar özlemlere döndü, uzaklar yakın oldu Gözler döküldü yollara Hasret serdi yıldızlara gizliden sevmelere Utandı bazen yanaklar kızardı al al Bazen kaçtı sözler sevdiğini söylemekten İnkâr etti yürek onca doluluğunu sevgiye Issız odalarda geceleri senin resmini çizdi gözler Yıldızları birleştirip bulutlar üstüne Götürdü sahile deniz kabukları dinlemeye Sevginin izlerini örterken utangaç hareketlerle Kumsala adını yazdı komşu kızı Sevdim seni, yaren bildim, Yanındayken, söylemedi senle olmanın güzelliğini Satırlara yazdı ağaç gövdesine yazılası sevgini Saklayarak güz güllerine düşen çiğlere Sardı seni sevgi ile şairin yüreğine |