westwıng
kimse benzemesin güneş’e,
ve mümkün mertebe uzaklaş’sın aşk adına ne kadar bilindik hikaye varsa yakınımız’dan. bilinmezliğe doğru yol almasın’da artık belirsizliğimizin dem vurduğu vücut haritası üzerindeki zihnimizi meşgul eden sevmek sözcüğü... can kırıkları batıyor / gün geçtikçe daha bir derin tenimize.. ellerimizle yetiştirdiğimiz sevda acımasızlığını vuruyordu yüzümüze. bildiğin gibi değildi! fiyakalı ölümün doyunsuz zevki... |