38
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
4765
Okunma
I.
yıldızlar kayarken ışıltıyla sineme, öyle ferahtılar ki
şayet, bağrımın direncinin gücü olmazsa
zaman kopup gidecekti, tüm geleceğiyle bilmeden
güzel ve hoş bir sarhoşluktu, başım da dolanan
ve güleç bir yüzle, soluyordum
aniden parlarken öfkem
şaşkın aptallıklarım, çöktü yerine
O, an sordum
buda, ne?
şaşkınlar: «güç,» dediler.
II.
yağız bir esmer hopladı birden, sanki kurda benziyordu
ve elleri çarparken birbirine, heyecanından
gözlerinden, şimşekler dans ediyordu
soludu bir an, o dar boğazlar da
yutkundu da, durdu
sorsalar
incinen duygular altında, haykırmak bile zordu
ve karamsarlıkla, düştü tüm korkuları
tutmasalar, acı duygularını
yerinden aniden, sanki kalbi fırlayacak gibiydi
III.
Saatler geçiştirdi, götürdü zamanı
bir tabur geçti sanki, sıkkın yüreğinden
Elâziz’linin
karanlıklara, hep kızıyordu
oysa ne aydınlıklar hayal etmişti, saf yüreği
sanki de onları, bir daha göremeyecekmiş gibi
bakındı etrafına, gözünün karasıyla
Sağı ve solu boş bir duygu içinde
karma karışık duygular içinde oğundu
IV.
sonra mı, sonra o okkalı küfrünü savurdu
başını alışta gitti, avuçların da
fakat çaresi yoktur ki, kahpeliklerin
yoktu da, onun üstüne bir yiğit
ne çare ki kırılmıştı, bir kere beli
vuracaktı, babasını vuranı
aldı eline, kuranı
daldı içine, ayet ayet
tutamayıp, kaldı hıçkırıklar da
V.
bumuydu, hayatının sonu
oysa bir aya kadar da, düğünü vardı
açtı yaratanına, ellerini
Ya Rab!
benim, ne günahım vardı
affet beni baba, ne olursun anla oğlunu
işte bak, Allah’ımın son kitabı
ancak; benim verdiğim canı, ben alırım diyor
üstüme yağsa yağmur gibi kurşunlar, asla ve asla korkmam
korkum, o ki!
Allah’ımın emrini dinleyemediğimden, hışmına uğramak
affet beni! Babam
yapamıyorum; yapamam da, hayatımın ışığı babam
yoksa çıkarım, Allah’ımın pak yolundan
maazallah!
ya sonra..?
(17.06.2012) AZAP...
5.0
100% (33)