Bazen hüzne asacaksın aşk yüzünü Nane kokulu duvarlar soğuyacak Demli kaldırımlarda Eflatun bir cennette doğacak hayat Yine de güneş özlenecek Sabah ışıklarıyla
İç im eksilecek, içinin kırağılarında
O anlara biçilen kumaşları giyecek Tanrıçalar Eksik sayfaları geri dönecek Üzerinde ayetleri öpülmüş zamanlarla Bir sen bileceksin nedenini
Yolculuğunun adı Dilsizliğim
Yıkılacak kuramlar dizilecek kurşuna Felsefesi methiye olan toplu mezarlarda Bir defa daha eleştirilecek aşk Umutsuz bir kayıkçı dolduracak Kadehinin parmak izlerini coğrafyalara Nehirlere dökülecek dudaklar Ateşli, kesik, lirik bir çekimle
Düşümsün eksileceğiz en fazla
Yitip gidenleri yok biliyorsun Tanrıçaların kör akan şefkatiyiz dokunulmazlığımızla Bir biz küseceğiz yeryüzüne Emsalsiz elmas madenleri misali dileksiz Yosun tutan notaları öpeceğiz Gecelerin kuytularında Ki aşınmayacak yokluğumuz Ertesiyle uçan kırlangıçların Özgür gökyüzü duldalarında
Yolculuğunun adı Hiçliğim Bedenimsin / eksileceğiz en fazla Sayfa sayfa…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Aşk Yolcusu Kalmasının Kalanları şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Aşk Yolcusu Kalmasının Kalanları şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
"Düşümsün eksileceğiz en fazla " Biteceğiz kesin, denr gibi bu mısra. "Yolculuğunun adı Hiçliğim" Sensiz de bitiğim zaten./se her yol aşka.... Olsun varsın; ne olur ki, dünya ayağa kalkar en fazla, dereler tersin akar, hem de kurt kuş tapıyorken aşka... Neyse. Tebriklerim içten. Şaire saygım ile...
Biteceğiz kesin, denr gibi bu mısra.
"Yolculuğunun adı
Hiçliğim"
Sensiz de bitiğim zaten./se her yol aşka....
Olsun varsın;
ne olur ki, dünya ayağa kalkar en fazla, dereler tersin akar,
hem de kurt kuş tapıyorken aşka...
Neyse.
Tebriklerim içten.
Şaire saygım ile...