FAHİŞE BİR AKŞAM ÜSTÜ...
dilin dolanıp durdukça başkalarının geniş ağızlarında
bilirim, vücudun da yılan gibi kıvranıyordur şimdi umarsız şehvet uçurumlarının dar ve kirli patikalarında sevgili kim bilir, hangi mavi ölecek hangi yalan doğacak yeniden göğüs uçlarındaki zehirden… utanırım şimdi sevdalardan mavilerden kendimden kızıl bir sabahın koynunda aldım koydum seni yüreğime sevgili bilemedim fahişe bir akşam üstü olduğunu... senin Mehmet COŞKUN |
Yeri gelir, böyle tarif edilir ayrılığın o o eşiği...
tüm belirsizlikleri, ihanetleri giyinmiş gidiyorsa gün,
güle güle, varsağlığınan, demek gelmiyor ki insanın içinden.
Piç hüzünler demiştim galiba biryerlerde ben de
öylesi akşamların sonrasında doğan sancılı sabahlar için.
Şiirdi.
Beğenim ve saygımla Şair'ine...