İlk insanla başladı; bir candan aktı, ilk kan
Hakka razı olmamak; nasipten çizmek, ilk yan
Sinsice bir tuzakla; düştü toprağa, ilk can
Adem oğlu Kâbil’den husumet miras kaldı.

Söz dinlemiyor evlat; ana, babaya asi
Bunak raporu alıp, oluyor mülke vasi
Aileyi öldürdük, tutan görmedim yası
NUH peygamber oğlundan,sefalet miras kaldı.

En sevgili olana, en sevdiğin adamak
Kimseye dokunmayıp, hep kendini budamak
Ahdine vefasını, öz canıyla ödemek
İBRAHİM’den bizlere, metanet miras kaldı.

Kaybedince YUSUF’u, yüreğini dağladı
Her gördüğüne sordu, her gelene ağladı
YUSUF’un hasretinden,gözü perde bağladı
YAKUP’tan da bizlere muhabbet miras kaldı.

Kör bir kuyu dibinden, saraya sultan oldu
Kim gördüyse YUSUF!u, aşktan nasibin aldı
Edebinden YUSUF’um, aşkla zindana daldı
Edep, haya, ar, namus; asalet miras kaldı.

Rab’bi ile konuştu, kardeşi de peygamber
Bozuk, sapık bir kavme; oldu en güzel rehber
Turu sinadan döndü, aldı kapkara haber
HARUN, MUSA kavminden, şekavet miras kaldı.

Etrafında havari; döndü, sanki pervane
Ölürlerdi öl dese, zannedersin divane
MERYEM oğlu İSA’ya, tuzak oldu bir hane
Hain bir havariden, ihanet miras kaldı.

Alemler yaratıldı, hürmetine SEVGİLİ
Sahabeyi görenler, sanırlardı ki deli
SENİ taşa tutanın , dua idi bedeli
Bize SENDEN EY RASUL , merhamet miras kaldı.

Merhametti şiarı, bilmedik onu kinci
İnsan hazine ise, O kıymetli bir inci
Mağarada ikinci, sadakatte birinci
EBUBEKİR’den bize, sadakat miras kaldı

Derdi , kurt kuzu yese, müsebbibidir ÖMER
Görse yaşlı bir kimse, ver yükünü bana der
Misal oldu bizlere, akıttığı helal ter
Hattab oğlu ÖMER’den, adalet miras kaldı.

Dokuz bakire kızın, hayası vardı onda
Vermek desen coşardı, kalmazdı O hiç sonda
Hafızı KUR-AN idi, ibadette en önde
Affan oğlu OSMAN’dan şahsiyet miras kaldı.

Yiğitlikte emsalsiz, ilimde şehre kapı
Ayağına ok batsa, ağrıya namaz hapı
Yıkılır muhkem kale, O yıkılmaz bir yapı
Yiğit ALİ’ den bize, hamaset miras kaldı.

Zulme O baş kaldırdı, zalime kafa tuttu
HAK konuştu diliyle, boğazından HAK yuttu
Şehadetin en ulvi, şerbetini O tattı
HÜSEYİN’den bizlere, şehadet miras kaldı.

KUR-AN’a Hadim oldu en buhranlı günlerde
Herkes geri kalmışken, O saf tuttu önlerde
Koca cihan gün gelir, değerini anlar da
Son MÜRŞİTTEN bizlere, şecaat miras kaldı

adsız yolcu

ŞECAAT: Yiğitlik, korkulu anda kalp kuvveti.
HAMASET: Yaradılıştan olan cesaret, bahadırlık
ŞEKAVET : Her tür kötü iş