UÇURUMUN EN UCUNDAYIM
Dalları susamış ağaç gibiyim
Ne çiçek açacak gücüm var Ne de yağmur yağmasını bekleyecek kadar ömrüm Geleceğim hiç açmamış güneş gibi Ne açmasını bekleyecek kadar zamanım Ne de karanlıkta kalacak kadar cesaretim var Bir uçurumun en ucundayım Ne atlayacak kadar hayattan bıkmışım Ne de geri dönecek kadar umutlu Ne atlayabiliyorum ne de gitmeyi deneyebiliyorum Göz yaşarım bile düşüyor uçurumdan aşağıya Bir su damlası kadar bile olamıyorum |