HERKES KENDİ HİKAYESİNE AĞLAR...
Bir bedeni ateşin içinde
Diri diri yakmaktı aşk Ben senin için yanmayı Sen de beni o ateşe atmayı seçtin Kor alevler işledikçe tenime Kalbim kavruldukça gözlerinde Gözyaşlarım düştükçe o ateşin içine Ben senin için kendimden vazgeçtim Ne bu canda kalp kaldı Ne de uğruna ölebilecek bir beden Benim için tüm kapılar kapanmışken Seni benden kim çaldı? Hataymış değmeyecek birine tutulmak Yakacağını bildiğin halde ateşe dokunmak Tam güvenmişken sırtından vurulmak Sevgilinin ihanetiymiş aşığa O ateşten defalarca vazgeçsende Yakılan bedenlerin altında kalsada canlar Dünyanın en dayanılmaz acısını çeksende Yine de herkes kendi hikayesine ağlar... -GÖÇEBE RÜZGAR- |