ÖLÜMLÜ ÖLÜMSÜZ
(Thanatos Athanatos)
Ve şimdi seni yadsımak zorunda mı kalacağız urların tanrısı, canlı çiçeklerin tanrısı bir hayırla mı yanıtlayacağız o karanlık kayayı ki benim özbenliğimdir, ölüme razı mı olacağız? Ve her mezartaşına kazıyacak mıyız tek kesin gerçeğimizi: thanatos athanatos! Apaçık sorulara yenilmiş şu adamın düşlerini, gözyaşlarını, öfkelerini yorumlayacak bir addan yoksun. Diyaloglarımız da değişmiş şimdi bak saçmalıklar da mümkün olmada. Orada sislerin dumanların ötesinde, ağaçların içinde yaprakların gücü uyanmada doğrudur ırmağın kıyılarına basınç yaptığı. Hayat düş değil. Doğrudur insan ve onun kıskanç yakınışı sessizlikten. Susku tanrısı, açık yalnızlık. |