Alevlerin alacakaranlığında aydınlık ellerini özlüyorum: meşe kokan, gül kokan, ve ölüm. Eski kış.
Kuşlar yem ararken, birden, karın altında kaldılar; sözcükler de öyle. Biraz güneş, aynası bir meleğin, sonra inen sis, ağaçlar ve biz sabahın soluğundan yaratılmış.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ESKİ KIŞ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ESKİ KIŞ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.