yorgun yüreğim....
yorgun gidişlerde kaldı yüreğim
mesken tuttu hüzünlenirken ben artık bedenim dışa vuruyor benden önce gözlerim zaten dolu dolu anlatıyor üzüntümü belkide alıştı bu yürek bu gidişlere bu kaçıncı diye isyan etmek belkide haykırışlarım, gem vurduğum o susuşlarda gizli... kendime dokunup geri gelmek en doğrusu...... ne olursa olsun nefes alıp verdiğim sürece hayatı paylaşarak yaşamak gerek şimdi biraz azap çeksede bu beden, kendini yenileme süresinde belkide o küçük dokunuşlar eski beni daha iyi anımsadasa artık siyahımsı bir düş yerine hiç olmıyacak beyaz geceleri beklemek gibi bir tatlı huzur düştü içime sessizce ...... |
yüreğinize sağlık
saygılar..