8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1309
Okunma
yorgun gidişlerde kaldı yüreğim
mesken tuttu hüzünlenirken ben
artık bedenim dışa vuruyor benden önce
gözlerim zaten dolu dolu anlatıyor üzüntümü
belkide alıştı bu yürek bu gidişlere
bu kaçıncı diye isyan etmek belkide
haykırışlarım, gem vurduğum
o susuşlarda gizli...
kendime dokunup geri gelmek
en doğrusu......
ne olursa olsun nefes alıp verdiğim sürece
hayatı paylaşarak yaşamak gerek
şimdi biraz azap çeksede
bu beden,
kendini yenileme süresinde
belkide o küçük dokunuşlar
eski beni daha iyi anımsadasa
artık siyahımsı bir düş yerine
hiç olmıyacak beyaz geceleri beklemek gibi
bir tatlı huzur düştü içime
sessizce ......
Cevap Yaz