Nezia’ya (An Belinden)
Beni niçin dayanılmaz çekersin,
Ah, o depdebeye? Uslu gençken mesut değilmiydim O sıkıcı gecede? Odama gizlice kapanmış, Mehtapın ışığı altında, Ürperten aydınlığıyla kuşanmış Kanıksadım uykumda; Rüyamda dolu dolu altın saatleri Halis hevesle, Tatlı simanı hissettikten beri Yüreğimin en dibinde. Hala benmiyim, onca ziyanın arasında Oyun masasında tuttuğun? Çoğu çekilmez zırvaların karşısında Aslında lutfun? Daha cazip gelir bana baharın çiçekleri Şimdi artık koridorda olmayan; Sen, Meleğim, nerdeysen, aşk ve şefkat veri, Nerdeysen, orada doğa sana hayran. Çeviren: Musa Aksoy |