Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kurtuluş (Rettung)
Johann Wolfgang von Goeth
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · okunma
Kurtuluş (Rettung)
Sevgilim beni aldattı, güya
Beni neşeye düşman etti; Hemen koştum akan suya, Ve su önümden aktı gitti. Dikildim kaldım çaresiz, suskun, Kafam şişti, sanki sarhoşum; Düşe yazdım nehre, vurgun, Dünya takıldı bana, malum. Bir an birşey duydum, çağırıyordu- O tarafa ardımı dönmüştüm- Bir sescik, hayran olası ötüm: ’Dikkat et kendine, derindir su.’ Tüm kanımdan birşey sızdı birden, Gördüm ki, çok şirin bir kızdı; Sordum: Adın ne? ’Sukızı! ’ Ah güzel Sukızı! İyisin sen. Beni ecelden beri tutarsın, Sana ebedi canımı minnettarım; Yalnız bu bence azdır sanırım, Artık hayatımın da bahtısın! Ona sefaletimi şikayet ettim sonra; Gözlerini kapattı bir hayli hoş; Öptüm onu, oda beni mayhoş, Ve - bir daha mı, Ölmek asla. © Çeviri: Musa AKSOY |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kurtuluş (Rettung) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.