Güzel Bir Sabah
Korkmazdı kimseden
Ya da hiçbir şeyden Fakat bir sabah güzel bir sabah Bir şey gördüğüne inandı Ama bir şey yok dedi Ve haklıydı Hiç şüphe duymadığı mantığıyla Bir şey yoktu Fakat sabah aynı sabah Birisini duyduğuna inandı Ve açtı kapıyı Ve kapattı kimse yok diyerek Ve haklıydı Hiç şüphe duymadığı mantığıyla Kimse yoktu Aniden bir korkuya kapıldı Ve anladı ki yalnızdı Ama yapayalnız da değil Yaşıyordu beraberce Karşısındaki hiç kimseyle (fransızcadan, Faruk Günay) |