RÜYAMDA AŞKI GÖRDÜM UYANMADAN ÖNCE
Seni gördüm yine düşümde
Düşlerimi sana kurmayı unutalı çok olmuştu halbu ki. Bir parmaklığın ardından bakıyordun Üstünde yırtık pırtık kıyafetler İsmimi seslendin tam geçip giderken. Dönüp baktım usulca Unutamadığım o kara gözlerde yaş vardı. Dudaklarda ki haşin çizgiler silinmemişti Ama sanki gitme der gibi kana bulanmıştı kenarları. Usulca parmaklığa yaslandım Ellerim titreyerek parmakliğa yapıştım. O sevgili gözlere hasretle özlemle Ve bir türlü unutamadığım nefretle baktım. Elleri ellerimi buldu utanmasız Beni bırakma dedi usulca Sensiz ölüyorum burda gitme gülüm dedi. Öldürdüğüm sevgine beni gömme gülüm dedi. Başımı geldiğim yere çevirip baktım Ne vardı ki onsuz geçen yıllarda Ne ummuşdum da ne vermişti bana Her gelen yalanı kundak yapıp Kucağıma vermemişmiydi. Seviyorum deyipde arkamdan gülmemişmiydi. Kanunuydu belki de doğanın Belki de erkeğin hamuru böyle yoğrulmuştu Aldatacak pişman olacak Sonra geri gelip yalvaracaktı kimbilir.. Ve ben günü güne katıp da ağladığım geceleri Onsuz sancılarla doğurduğum güne Bir kez bile bakmadan öldüğümü unutmalıydım. Aynaya bakıp da benden dahamı güzeldi Dediğim geceler hançeri alıp da kalbime gömmedim ya Bu ölmedim demekmiydi.. Ey gidi kara gülmez gönlüm Hayatı toz pembe mi sanmıştın yoksa İnsanların maskelerinden bol ne vardı ki dünyada Çıkar çıkar bitmiyor yenimi anladın daha. Aslında kolayı vardı yaşamanın Bende takardım bir sürü maske Biri düşerse biri altında çıkardı ortaya nasılsa İnsanlar ne isterse o olurdum Yalakalık istiyorlarsa o maskeyi takardım Sevmemi istiyorlarsa bol keseden seviyorum maskesi takardım. Ne olacak ki beş on kişiyi de ben kandırsam En fazla çok ileri gidersem kendini öldürür Dünyadan bir kişi daha azalmış olurdu Belki de ilk önce bu hapishaneden İçinde ki çıkarıp attığım eski gömlekten başlamalıydım. Nasılsa kirliydi yıkanmaya değmiyecek kadar Başımı kaldırıp baktım o dipsiz kara gözlere Yaşanmış hülyalar sezsiz çığlıklarla Yavaş yavaş düşüyordu karanlık kuyuya Ellerimi ellerinden kurtardım usulca Ben hiç bir zaman kirlenmiyecektim onun gibi Döndüm parmaklığa sırtımı Geldiğim yolun tersine yürümeye başladım. Arkamdan bir zamanlar uğruna öldüğüm ses Çığlık çığlığa adımı haykırırken Uyandım hiç görmemem gereken düşümden. Ayvazım DENİZ ŞİİRİMİN İSİM BABASI SAYIN YOKSAY(Davşanım) DIR..KENDİSİNE TEŞEKKÜR EDERİM.İYİ Kİ VAR. |
duygulu ve içliydi eser.Değerli eserinizi kutlar
saygılar sunarım..