GARİB İNSAN
Fikir ince nakış, akıl ince sır.
Küçücük bir beyin nasıl çözecek. Düşündü insanlar bunu kaç asır. Cevap bulamadı, ne söyleyecek. Beyin düşünceye yapar analık. Bir kaç kelimeyle avunur durur. İthal fikirler hep, beyne yamalık. Farkına varınca, birden kudurur. Duyguları kalbe kim koydu dersin? Yüreğin içinde bilmem ki ne var. Katılaşmış kalbe dua edersin. Halbuki et ile örülmez duvar. Istırabı çeken, acıyı tadan. Ya akıl, ya beyin, ya ruh, ya beden. Düşünün bir an, ruh kalksa ortadan. Ne ıstırab kalır, ne acı çeken. O kadar karışık, garip ki insan. Bu kadar soruya bulamaz çözüm. Ne biter ıstırab, ne biter tasan. Dünyada yaşarken ey iki gözüm. 10/l2/2004 Yaşar TAŞKESEN |