Duyulmasını istediğimiz bir sevgi mesajı iletmek istiyorsak, bunun gönderilmesinden başka çare yoktur. Bir lambanın yanmaya devam etmesini istiyorsak, ona sürekli gaz doldurmalıyız. (Teresa Ana)
Paylaş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İki oda bir Salon Yalnızlık şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İki oda bir Salon Yalnızlık şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
eski aynalar... iç içe geçmiş sonsuzluğa uzanan... ne çok ben var içinde... oysa bakıyorum da o zaman da bir başınalığın içinde atmış kalbim... yaşlanmış hayallerim... ne olduğunu bilemeden işliyor zamanın çarkları... hani demiş ya üstad: " ...münzevi balıklarız ayrı kavanozlarda. '' işte öyle. tek bir cümleyle... kendi kabuğumuzda her şeyin bitmesini bekliyoruz. belki de başlamasını... ah ne çok yalnızız... yalnızlığa hapsolan bedenim mi yoksa ruhum mu bilemedim... her dakika büyüyen bu yalnızlığın içinde gözyaşları bir yaşam kırıntısı mıdır? aldığımız nefes midir hayattalığımıza kanıt? düşlerimizi ayırt edebilir miyiz gerçeklerden? kocaman yalnızlık... her yanı çıkmaz... her yanı kördüğüm...
öyle yandık ki narında çiçeğim, bunca şeyden sonra sus edemedim kendimi... bir çığlık farzet... yalnız bir kalpten gelen...
bu gece iki oda, bir salon yalnızlığıma karışık yağıyor hüzünler karla kimse kalmadı yanımda yalansız, eski fotoğraflardan b’aşka...
Yalnızlık, içinde çoğaldığım,(ç)ağladığım bir iç sızısıydı çoğu zaman.Tanık istemezdi çığlıklarım kırılmışlıklarımın çokluğuna.İnsan bir yüreğe yaslanamışsa kendine yaslanıyor en fazla..
kimse kalmadı yanımda yalansız, eski fotoğraflardan b’aşka...
hüzün nasıl yağdı üzerime...iliklerim bile ıslandı...finalse...mükemmel...yüreğin dert görmesin şairem...yorumda hüzne öyle yakışmış ki...etkilenmemek mümkün değil......kutlarım emeklerinizi yüreklerinizi...saygım sevgimle...hep...
Hani "büyüdük ve kirlendi dünya " diyor ya şarkılar Şairin iki oda, bir salon yalnızlığına Yağarken henüz güngörmemiş sözcükler Cümle yalnızlığın hesabını kesiyorum Sustuklarıma...
Son zamanlarda pek yorum yazamasam da bilin ki sizin şiirleri her daim okudum... Ancak uzun yorum yazacak durumda olmadığımdan yorum yazamadım. Baktım ki bu gidişle yazılmayacak bari kısaca "Okudum" diyebileyim...
Yine sorgulayan, yine içi yansıtan, yine özle hesaplaşan dizelerdi..
Zamanın büyüttükleri karşısında küçülen o kadar çok şey var ki... kesinlikle çiçeğim kesinlikle.
Ah keşke istemediklerimiz kadar istediklerimizde aynı oranda büyüseydi, büyütseydi zaman.Bu kadar cimri olmasaydı verdiklerinde.
Duygu yüklü nitelikli bir eserdi yine.Varolsun gönül emeğin.Sevgilerimle.