EĞER AKLIMDA OLMASAYDIN
Eğer aklımda olmasaydın
Saklımda tutmazdım seni Böyle her gece Seni süslü hecelerle tanımlamazdım Susmazdım böyle gözlerine karşı Bedenin bana yaklaştıkça Boncuk boncuk terlemezdim Avuç içlerini gördükçe Kendi ellerimden tutup Ellerinin sıcaklığını Hissetmeye çalışmazdım Böyle her gece Oyunu ile ünlü bu şehrin Karanlığına piyon olmaz Ve kullandırmazdım kendimi kimseye Yüzümde “seni sevmek” hüznüyle yaşamaz Arkadaşlarımın dalga konusu olmazdım Umurumda olmazdı yaşam biçimim Kendime iyi bakmaz Sağlıklı aşk mekânlarını Mesken tutmazdım Yüreğim, boşluğunda kaybolmazdı Kendimi bulduğum yer Gamzelerinin içi olmaz Ve ben hep aynı yerde ölü bulunmazdım… Solmazdım böyle gün be gün Kaşık kadar yüzüm kalmazdı Çevreme duyarlılığım kadar susar Duygularımın elverdiğince Satırlarıma ihtimal olmazdın Koca bir denizin ortasından Sahile dalga gönderen Ve her dalga sayısı kadar Ölüm çırpınışlarımın sebebi olmazdın Kendimi “senli” hissedip de Seni “benli” varsayımlarla düşünmezdim… Kalbimizin aynı ritimde çarpmasına Ve bakışlarımıza “ayıp” engeli takılmadan “Bir ihtimal” vakasına umut bağlamazdım Eğer aklımda olmasaydın Aklına gelmek için bu kadar çabalamazdım… Fakat aklına hiç gelmedim biliyorum, Aklında bir “ben” olamadım Bir ara “imkânsızlığından” geçtim Onu da aklın almadı, biliyorum… Murat TUGAN |
Aklında bir “ben” olamadım"
birilerinin aklında olamamış bir kimse olarak hissettim içimde bir yerlerde.
Tebrikler.