SEHERDE BUL BENİ .......
“Ecelim Sen Ol Yar” şiirimi yeniden düzenledim.
kalbime düşen yıldırımsın sen gözümün feri ruhumda harelendi yar canhıraş fışkıran tenden, cansın sen ciğerlerime nefes diye seni çektim yar. kanayan gözyaşımda, hicran açıp ruhuma sol yanımda bir sızı sebep sensin yar kararan sabahlarda el açıp semalara dualarda kayboldum seherde bul beni yar sen ne türküsün dillerde ne de şiir gönüllerde umudum kalmadı ki umut zaten sensin yar bırak inceldiği yeri kırılsın kalın yerlerde senin varlığın varlık, yokluğun yokluğum yar sisli perdelerden aralanan camlardan bakan gözler ne görür bilemiyorum yar buruk sevdalarla biten ömrümün son nefesindeyim tükeniyorum yar çığlık çığlığa bağıran gönül sesimi duyan var mı bilmem duyuramam yar kara bulutların sakladığı sokaklar kayıplardayım beni bulan var mı yar kırıldı kol kanadım yen içinde durmuyor uzatsam uzanmıyor çok uzaksın yar alemi cihan değer gözdeki ferin bakışların vurdu yaralıyım yar gönül pencerem açık camları kırık kanayan yarama merhem olsan yar yine hazan yine nalan yine umut yok derman yoksa ecel senden olsun yar. Zühal EKİCİ |