Ve bir gün
Gün doğarken görmüştü
O gizemli özlediği şehri
Ne kadar güzeldi rabbim
Hayalinden de başka
Yıllar öncesinin İstanbul’u
Güneş ilk ışıkları vurmuştu denize
Sakindi Deniz
Yoktu o zaman köprüler
Yoktu gök yüzüne süzülen
Büyük binalar gökdelenler
Daha bir sakindi İstanbul
Ne oto garı vardı
Eski yolları cumbalı evleri vardı
Unuttum ama sanırım Topkapı’da
İnmiş olmalıyız
Oradan da Ramiye
Akrabalar gelip almışlardı
Hala hatırlarım
Ev bahçe içinde iki katlı idi
Tahta merdivenlerden üs kata çıkılırdı
İki oda bakla sofa tabiri
Çok güzeldi
En güzeli ise
Evin arkasında ki yazlık sinema
Perdesi eve bakıyordu
Küçük kızı en çok o mutlu etmişti
Sinemayı izlemeyi çok seviyordu
Kendi yaşlarında evin torunu vardı
Çok çabuk kaynaşmışlardı
İlk geceydi hem film izlemişler
Hem de sohbet etmişlerdi
Ah nerde şimdi o eski yazlık sinemalar
Hepside tarih oldular
Başka akrabalarda gelmişti sevdiği bir arkadaşı da
Üç kız öyle güzel anlaşmış
Mutluluk çemberi oluşmuştu
Bir sabah gelin almaya Sarıyer’e gideceğiz deyip
Koyuldu konvoy yola
Şarkılı türkülü neşe dolu yolculuktu
Geçtiği yerleri seyrediyor
Bu koca şehrin havasını doyasıya içine çekiyordu
Dönüşte ayrı güzeldi gelin alınmış
Yine müzik eşliğinde gelirken bir ara
Trafik sıkışmıştı
O günlerin meşhur Tarık Tekçe si
Yanlarındaki arabada değimliydi
Kızların sevinci anlatılmazdı
Hep bir ağızdan bağırıyor
Tarık tekçe sedası yankılanıyordu
Nur içinde yatsın el sallayıp
Selam vermişti
Ee ne çok anlatacağı vardı
Geri dönüşünde
Mutluydu genç kız
Hem de çok
Geldim seni gördüm İstanbul demişti
Gördüm ya seni

AYŞE KARAN


GÖNÜL DOSTLARIM YARIN KISMET OLURSA BAŞKA BİR YERE TATİLE GİDİYORUM
GİTTİĞİM MEKANDA İNT VARMI BİLMİYORUM
ŞİİRİME YAZDIĞINIZ GÜZEL YORUMLARA OKUYANLARA ÇOK ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM
SAYGILARIMLASINIZ HERDAİM