GELECEĞİM SANA İSTANBUL
Genç bir kız vardı
Geçmiş zaman öncesi Neşeli canlıydı ki Gönlü ağlarken bilirdi gülmeyi de Göstermezdi gözyaşını Neşe saçardı girdiği her yere Bir tek arzusu vardı Bir sevdası gönlünde Adı İstanbul’du Tek dileği gitmek ve görmekti Ama nasıl gitmeli nasıl görmeliydi Demişti dostlarına Ben İstanbul’a gideceğim diye Birazcık alay konusu olmuştu Kolay mıydı oraya gitmek Bu gizemli şehri gezip görmek Çok dualar etti rabbine Yalvardı geceler boyu Ne olur Allah’ım nasip et Göster bana özlediğim bu yeri Alay edenler utansın Böylece geçiyordu günler Bir gün duydu ki misafir gelmiş İstanbul’dan Hemen koştu akrabalarına İnsan kaynıyordu ortam Kalabalık tı gelenler Eş dost akrabalar toplanmış Neşeli sohbetler le geçiyordu zaman Misafirlerden enişte olan E hadi bakalım kim geliyor bizimle Diye bir laf attı ortaya Durur mu genç kız Ben deyi verdi hemen Ben geliyorum Öyle rahat öyle saf tıki söyleyişi Herkes şaşkın kimdi bu güzel kız Ufacık tefecik güzelmi güzel Misafirler şaşkın baktılar Adı küçük Ayşe o bizim sevdiğimiz Diye tanıtıldı misafirlere Uzunca sohbetler edildi Gitmeye kalkınca Haydi gidiyoruz diye takıldılar Götürüyoruz senide Tabi ki olanaksızdı Gitmek kolay değildi İlerde düğünümüz var dediler O zaman gelirsiniz Diye veda ettiler Giderken genç kızın da umutları hayallerini götürdüler Günler geçiyordu ve hala İstanbul hayali ile yaşıyordu genç kız Duyduklarını okuduklarını düşlüyor Hayalinde yaşatıyordu Denizi olan bu koca şehri Surlarını saraylarını ,Aşıyan’ı ,Çamlıca’yı Emir sultan’ı adaları daha neler var ki diye Ha birde Kız Kulesi varmış denizi ortasında Nasıldır neye benzer Gemiler denizin üzerinde nasıl yüzer Minareleri gök yüzüne yakın mı Yatırları nerde nasıldır Ah İSTANBUL Bekle geleceğim sana bir gün Geleceğim AYŞE KARAN YILLAR ÖNCESİNDEN DEVAM EDECEK |