Ben ve Ten
hey sen parmaklarına dokunma
tırnaklarını kanatacak sın sonra’da emzirmeye devam edeceksin bebeğini hayatın o ince pelerini örttü mü üzerini sonra sütten kesildin mi bir defa basınç kulaklarına vuracak duman tütecek bir evden mavi papuçlar ve mutsuzluğun tonları kızıl gecekondunun yıkılışı altında kalan sen ve ben bir ten kokuyor tütüyor bir ten bir ten öpüyor beni ten ve ben ben ve ten kırılsa da zincirin bir halkası her başa döndüğünde çember kırılacak yeniden yeniden başlayacak çatırdayacak toprağın nefesi geceye savaş açılacak yenen yenilen yenilen yenen olacak... İsmail Kır... |