devinimkalem tutmak değil benimki bir devinim cilaya gelmez hiç bir yazı parlamaz çoğalmaz perçin tutmaz yüreklerde olmadan devrim yürekli insanlar görüyoruz şiir yaşıyorlar,şiir kendi kalemine,kendi kelamına ürkek efendiler bir kadına mı dizilir sadece nesir bu nasıl tat her devrin bir vebali vardır o bedeni kabul bile etmez arasat bölge değil bu hadi tut ucundan dünya’ı bir kilim gibi çırpalım toz tutmaz ana renklerin dili adam gibi yaşayalım cam kesiği gibi olsun dizeler kanatınca hamur basılmasın üstüne hürriyet olmadan zırlanmaz sen alınma üstüne kara bantlar yapıştırırlar ağıtlarına ağlayamazsın bile bir gece hesapsızca gelen çizmeler venüs bile nokta koydu güneş’e kasım |
Dünyayı çırpsak üstünden dökülecek belki de tek şey insan. Kuşlar düşmezler uçabilirler onlar. Balıkları denizler ve nehirler tutar.
Ağaçlar, çiçekler ve dahi otlar öylece kalırlar toprakta. Bir biz fazlayız aslında sonradan geldiğimiz bu dünyada.
Hani ucundan tutunca düşeceğim sandım kendimi. Ondan. :)