1_GEL DESEM
Donuklaşmış aynada
kendi kendimi seyrettim uzun uzun Karşımda Umutsuzluğa sürükleyen bir suret Çok gidip geldim anılar seferinden Sessizliğin sesini dinledim Gitme dedim Fısıltıyla dökülmüştü dudaklarımdan Sen Dinlemeden gittin. Her gece gözlerim kararır kendi yazdıklarımı unutacak kadar. Bir uğultunun içine giriyorum dönersin diye Beklerken hasat mevsiminin sonuda geldi Oysa içimi ısıtan Sımsıcak bir güneş vardı gözlerinde Gel desem... Bu sabah Rüzgar hışırdıyarak ağaçları yalarken Yağmur Raks eder titreyen yapraklarla. Akıp giden damlacıklar Sol göğsüme bir damla ufak dokunuşla Tenime uyandırdığı histen mutluydum suyun üzerinde Duyguların tüm çıplaklığıyla Bu dokunuş Beni sessiz kalmış hislerin ötesine zorluyor Umutla Sana Gel Desem!.. Hala gözlerimin içine hiç kimse bakmıyor senin gibi Kalbimdeki sevgi yıldızları Senin için gökte sevgiyle dönerler, Yalnızım Gerçekten çok yalnızım Gel desem. Yine Şafak yeni söküyor Rüzgar hafif ve hür Ben gibi Ve ben Artık başaklardaki rüzgarın sesini çok seveceğim Çünkü Sensiz tomurcuklanacak Bir ilkbaharım artık yok benim Sana Gel desem !.. Esin çevikoğlu |
ilkbahar güzel
başaklar hür
mazide kalan birşeyler var seni mazide tutan ....
şiirle kal...