Bakırköye gel
Meğer aşkın ne berbat gücüymüş fendin
yıkılmaz sandığım beni alt edip yendin bilirsinki senden gayri yar dediğim olmadı bana dağ deldirecek şirinim sendin cemalin kuralı gönlüme pusu bulunmaz beynimin bir dirhem usu olmuşum sevdanın ebediyyet mahpusu marifetini görmeye bakırköye gel defterimi tam dürmeye bakırköye gel kalmamış beynimde aklın gramı tabipler yakamıyor sönen çıramı derlerki iflah olmaz bir aşk dramı hekimler heyeti halime şaşkın varmıymış diyorlar böylesi aşkın koyamazlar halime bir teşhis tanı sorarlar beni bu kör kuyuya atanı sende ferhadını iyice tanı kalmasın aşkımdan yana hiç kuşkun anlaki gönlüm sana ne biçim düşkün denediler üzerimde her bir ilacı hiç biri bu derdin olamıyor şifası tabipleri ağlatan bir vehamet bu acı lokman aciz bırakan aşkın ifası sensizlik krizlerim bilmez dur durak hep acil serviste tutuluyorum bütün hekimlere olmuşsun merak günbe gün girdabında yutuluyorum iflah olmaz umutsuz tıp vakasıymışım leylanın gözlerine gönül şakasıymışım bir şirinin güzellere cakasıymışım havanı atmaya bakırköye gel cakalar satmaya bakırköye gel belki ben tanıyamam kendini tanıt bir şaka sen olduğuna olur gönlüme kanıt ne sorsan alırsın benden fendini yanıt bu hasret mahkumunun cefasını görmeye bakırköye gel verdiğin hicran hükmünün sefasını sürmeye bakırköye gel bilmem armı edersin övünürmüsün kahkahamı patlatır dövünürmüsün bana mağrurmu bakar sövünürmüsün anlam vermeye aklımın beyhude hibesine vicdan ’muhasebe,sine bakırköye gel mecnunluğun en sınırsız vahasıymışım deli diyemiyorlar dahasıymışım sevdanın ölçülemez pahasıymışım cemali rana ben diye bakırköye gel tesiri cana en diye bakırköye gel halim divanelikte kırılamaz rekormuş aşıklara ibretlikte bulunmaz bir dekormuş cehennemin yüreğimde söndürülemez kormuş bir damla su serpeceksen bakırköye gel olur ya öylesine merak edersin nerede nasıldır acaba dersin görde ahvalimi başın göklere ersin üç adımlık yoldayım bakırköye gel gör ne ağıtlık haldayım bakırköye gel kısacası benim için beklenilen mucize dönüşmüşüm bir zavallı muhtaç acize aklımla yetinmeyip ruhumuda hacize niyetlenirsen şayet bakırköye gel iflasım infilağım aşkımın icabından ders çıkarır talebeye gelen her hoca bundan ağlamayı öğrenirsen gün gelir hicabından lanetlemeye kendini bakırköye gel kâr etmiyor beynime şok üstüne şok doktorların yüzünde sensin gördüğüm en çok yani tek deva sende senden başka tabip yok merhametin tutarsa bakırköye gel eğerki yeniden sınayacaksan bir kaç damla gözyaşı kanayacaksan görünce kendini kınayacaksan zahmet olmayacaksa bakırköye gel gelmezki kulağına feryadım sesim ne bir saç teli verdin nede bir resim bilki artık burası değişmeyen adresim göresin tuttukça bakırköye gel bilmiyorum ben kimim neden burdayım hangi zaman hangi çağ hangi kurdayım tek bildiğim insandım şimdi hurdayım enkazımı görmeye bakırköye gel daimdir sadakatim ettiğim baş tacıma dokunma ilişme sakın el uzatma acıma layık değilsen nedeyim bu sevda miracıma kanımı hepten emmeye bakırköye gel cenazemi gömmeye bakırköye gel ekberi divane olmak bende huymuş demekki gönlüm hasret kanununa uymuş demekki ibreti alem denilen buymuş demekki her gün şadınla elele giderken pastaneye birgün de kurbanını görmeye hastaneye bakırköye gel |