Cümlelerim de Kırık!Unuttum! Kaç yıl oldu! Saymadım! Gelsen de olur gelmesen de! Kalbimde, ölü düşleri sıralıyorum Rüyalarıma girsen de olur girmesen de… Bin parçaya bölünmüş duygular,izlerini taşıyor hala Kırıklarını sayıyor zaman zaman… Filizlenirse diye, umutlar örüyorum Kalemin ucuna değen kelimeler yanıyor Yazamıyorum… Ey vefa kurşunlara mı geldin! Mermileri delip geçti bağrımı vefasızlığın… Kurşun sıkmak geliyor içimden Öfke biriktiriyorum bir yandan, Başına vura vura, sormak istiyorum Neden..! Soramıyorum… Geçti kervan Gidenlerin ardından ağıtlar yakmıyorum Öfkemin oklarını kendime saplayıp, Boynumu darağacında kıranı affediyorum da Kendimi affedemeyişime şaşıyorum.... Başımı ellerimin arasına alıp Anlamaya çalışıyorum… Anlamıyorum, öylece kalıyorum… Uçurtmalar uçurulacakmış sema da Uçurulsun! Yıldızlar düşecekmiş bir bir… Düşsün! Ateş yağacakmış üzerime Yağsın! Zincirlere vurulsam ne, vurulmasam ne! Anlamını kaybetti zaman… Kalbim gibi cümlelerim de kırık! Yıkılmadım hala ayaktayım şükür... 8 Mayıs 2012 |
VEFASIZSA YAR HA ÖLMÜŞÜN HA YAŞAMIŞ FARKETMİYOR BAZEN
HA ZİNCİRLİ ELLER HA ÖZGÜR, YÜREK ZİNCİRLENDİKTEN SONRA GERİSİ BOŞ
KUTLADIM YÜREK SESİNİZİ KALEMİNİZ DAİM OLSUN
GÜZELLİKLERLE DOLSUN