MeğeR
MeğeR
Tahmin den uzakta mutlak var derken Boş kuyuya maya çalmışım meğer Arıya özendim bal yaptım erken Gündüzken uykuya dalmışım meğer İrşad beklemeden veli olmuşum Bilmeden Leyla ya deli olmuşum San ki kılıç elde Ali olmuşum Bom boş bir vadide çöl mu şum meğer Sanırdım dünyanın yarısı bende Her kumun çakılın irisi bende Yumurtanın akı sarısı bende Sapaya kıvrılan yolmuşum meğer Eğreti bir temel kurduğum yapı Öğrendim yalanmış aldığım tapu Armudun sapı var üzümün çöpü Bilgisiz bir cahil kul muşum meğer Böbürlendim her gün akışa geldim İnişi bilmeden yokuşa daldım Nefsime aldandım sonuçsuz kaldım Dibi görünmeyen göl mu şum meğer Değersiz bir kumaş çul mu şum meğer... Zikrettin Karaca |