TUT ELİMDEN GİDELİMYine ayaklanmış, İçimde mühürlenmiş hüzünler... Yine and etmiş, Vurmaya avcı ceylanlar... Yüreğine nişan alalım demiş, Tam vuracakmışlar ki, Kanatları sakat kırık bulmuşlar, Sol yanını ayaza kaptıran kuşu... Kurşunları beyaz gelinliğe bürüyüp Adına gelin diyenler. Gözlerimde Yusuf Kerem’in haykırışları... Tut elimden gidelim... İSA’nın göğüne alınmaya ramak kalmışken! Nereden çıktı şimdi eski günahlar, Ayaklarımı da kestim bulutlara varmışken! Ağla Yusuf Kerem’im.ağla azap verene, Annen kundağında siyah gül kokuları bıraktı. Hatıramdır dedi,Yusuf Kerem-ime! Her sözü nakış nakış,yüreyine işledi... Dilimde yusuf keremin göz yaşları Tut elimden gidelim... YÜREK koymak,aşka yanmak vardır, Belki gerçek şairler onlardır... Her insanın içinde bir şiir vardır, Bizlerin şiiri doğmadan evvel başlayandır... Daha geceyi içmem lazım, Göklere ağıtlar yakmam lazım, Tut elimden Yusuf Kerem-im, Minik adımlarla gidelim... Bizlerin şiiri doğmadan evvel başlayandır... Gidelim tut elimden gidelim... Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 08.06.2017 |