SENSİZLİĞİM
özensiz açılmış bir kalem ucu sensizliğim
bir çocuk, bir çiçek düşlüyor benden defterinin köşesinde bir diğeri çöpe atmayı... özensizliğim sivriliğinde ruhumun -özümün yaprak uçlarından alıyorum besbelli - bir ressam sıkılmadan beni çiziyor sana kalemsem de yazmıyor ucum senin gülüşünde ne yapsam aklımda hep son satır bir nokta , bir sebep, bir yolcu biletinin üstündeki bir karalama "iyi yolculuklar" terli bir çocuk eli...sıkıca sarıp sarmalıyor beni yalnızlığım tek "kurşun"u adımda saklıyorum,kimse bilmiyor yanıbaşımda eski bir dost, silgi... öfkeli bir kahin gibi dikmiş gözlerini , kadimle bekliyor beni sabırla... şükran uzun |