Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
En son ne zaman?
TunçAY
5,0 / 6 kişi ·3 beğenme · 4 yorum · 2067 okunma
 En son ne zaman?
Ruhani bir varlık,
Gözlerinizin tam içine baktı mı hiç? Israrla... Ruhunuza bir kova su, Boca edildi mi? Buz gibi... Dupduru bir melek, Zarifçe uçarak yanınıza geldi de, Gönlünüzün saçlarını okşadı mı? Şefkatle... Elinizden tutup da göklere çıkardı mı? Cennet hayallerinin zirvelerinde dolaştınız mı? O gözlerin derinliklerine bakınca, Uzun uzun, İmanınız bir kat daha arttı mı? O bakışların biri de siz oluverdiniz mi? Sonra sizi hayaller dünyasında karşılarlardı, Ve bir tane ruhani daha, İşte bir tane daha, bir tane daha... Sonsuz kadar... En son ne zaman? Off! Bu yüzden ruhumun hücresidir bu metropol! Ey Yıldızlar! Neredesiniz.... T.A. 04.06.2012. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
En son ne zaman? şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Kahraman VARDI
5 Haziran 2012 Salı 22:47:03
TunçAYövgünüz için teşekkür ederim, ustaca olmasa da henüz,ustaca olur ileride inşallah :) saygımla..
Cevap Yaz
doğaya aşık doğala ışık melek kanatlı yıldızlar
koptukça doğallıktan saflıktan kendimizden uzaklaştıkça kaybolduk kalabalığın yalnızlığına prangalı
karardıkça ruhlar dönüştük elmastan kömüre
gözlerden gökyüzüne
gökyüzünden hayallere
hayallerden sonsuza açılan gönül kapısı
tema duygu içtenlik işleniş vurgular vs.. dış bükeyden iç bükeye etkisiyle harikaydı şiir tebriklerim hayata kattığınız sevgi yürekli eşsiz cümle güzelliklere iyi ki varsınız şanssınız değerli şair TunçAY dost..:)
sevgim saygımla hep selamlar...
Sabiha KÜÇÜKTÜFEKÇİ
12 Haziran 2012 Salı 18:14:37
mahcubiyetten yanaklar pespembe sağolasın çok değerli şair-yazar TunçAY dost..:)
ileri adımlarken doğal güzelliklerinden de uzaklaştığının farkına varabilse zamanında ah insanoğlu ah..:(
Yorumunuz için teşekkür ederim öğretmenim, ankarada, ışık kirliliğinin altında yıldızları görememekten artık sıkıldı. bu sebepten geldi bu metin. meleketime gittiğimde gökyüzüne bir bakıyorum ki, ankarada nasıl bir bunalımda yaşadığımızı anlıyorum. üstelik, ir çok belediye, şehirlerin sokaklarını aydınlatalım derken gökyüzüne doğru tutulan ışıklar vasıtasıyla doğal süslerin üzerlerini kapatıyorlar.... bunalım üstüne bunalım katıyor bu da.
edebiyatla kalın.
edebiyatla kalın.
şiirin koynuna giren her yürek ruhunu düşlerinin atlasında mutlaka kulaç attırır...
en çok menziline gidemeyen kelimelerin geceye sızan neşter nefesli renkleri akar sabaha sessiz sessiz...
ve yıldızların saçlarını tarayan yalnızlık ucu kertilmiş çığlıkları bileylerken başlar şiirin ilk adımı...
sonrası, sorguya eyyy sancısı biriken duanın avuçları ile cevap aramaktır ...
t e b r i k l e r
Bu yoruma 8 cevap yazılmış.
en çok menziline gidemeyen kelimelerin geceye sızan neşter nefesli renkleri akar sabaha sessiz sessiz...
ve yıldızların saçlarını tarayan yalnızlık ucu kertilmiş çığlıkları bileylerken başlar şiirin ilk adımı...
sonrası, sorguya eyyy sancısı biriken duanın avuçları ile cevap aramaktır ...
t e b r i k l e r
O acıyı tatmış, ne demek olduğunu bilenler...
Mehtap ALTAN
9 Haziran 2012 Cumartesi 18:22:25
acıyla pişen yüreklerin sesini en çok kim duyar ki! ?
Hüzün, ayrılık ve şiir... O yüzden, şiir yazmak zorunda kalıyorsa bir kişi, vay haline...
Ama değil mi ki, bütün güzellikler, bir takım sancılar sonrasında görünür. Annenin acılarından başlar bütün bir hayat, en güzel eserler, çilelerden sonra ortaya çıkar.Ucuz uğraşın sonucu da ucuz olur. Bazı insanlar da, kendileri çile ile öylesine özdeş olurlar ki, hüzün ve belki yalnızlık onları o kadar acıyla pişirir ki, her söyledikleri kulaklara şiir tadında duyulur. Onlar bunun her zaman farkında olmasalar da...
Ama değil mi ki, bütün güzellikler, bir takım sancılar sonrasında görünür. Annenin acılarından başlar bütün bir hayat, en güzel eserler, çilelerden sonra ortaya çıkar.Ucuz uğraşın sonucu da ucuz olur. Bazı insanlar da, kendileri çile ile öylesine özdeş olurlar ki, hüzün ve belki yalnızlık onları o kadar acıyla pişirir ki, her söyledikleri kulaklara şiir tadında duyulur. Onlar bunun her zaman farkında olmasalar da...
Mehtap ALTAN
9 Haziran 2012 Cumartesi 18:00:01
ayırmayalım bizde o vakit!
hepsi birbirinden beslenen şefkatli sancılar belki de!...
hepsi birbirinden beslenen şefkatli sancılar belki de!...
hayır, hüznüm, yalnızlığıma sebep. yalnızlığım da şiire yol veriyor. daha sonradan şiir hüznü tekrar tetikler mi?
o kadar yakın ilişki içerisindeler ki, birini diğerinden ayırmak o kadar da kolay değil belki...
sevgilerimle...
o kadar yakın ilişki içerisindeler ki, birini diğerinden ayırmak o kadar da kolay değil belki...
sevgilerimle...
Mehtap ALTAN
9 Haziran 2012 Cumartesi 17:48:55
yalnızlık ve şiir hüznün suç ortağı olmasın sakın!...
sevgiyle...
sevgiyle...
yıldızların saçlarını tarayan yalnızlık ucu kertilmiş çığlıkları bileylerken başlar şiirin ilk adımı...
_____________________________
nazik yorumunuz için teşekkür ederim, sevgili mehtap altan, gerçekten de ciddi bir bağlantısı olmalı yalnızlıkla şiirin, özellikle kendi kendine konuşma zamanlarında...
sevgilerimle..
_____________________________
nazik yorumunuz için teşekkür ederim, sevgili mehtap altan, gerçekten de ciddi bir bağlantısı olmalı yalnızlıkla şiirin, özellikle kendi kendine konuşma zamanlarında...
sevgilerimle..
El değmemiş çiçeklerin ayak basmamış dağların tepeleri...Vardı.
İşte orada alabildiğince bağırıp, haykırınca; YAŞAM DEĞERSİZ KILMA KENDİNİ. Bir soluklanma gelir yüreğinin cidarına. İşte yaşadım dersin.
O güne götürdü şiir.
Ne güzel yazarsınız da bağrımı sızlatırsınız.
Kalem daim olunca kelam da has oluyor. Saygılar.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
İşte orada alabildiğince bağırıp, haykırınca; YAŞAM DEĞERSİZ KILMA KENDİNİ. Bir soluklanma gelir yüreğinin cidarına. İşte yaşadım dersin.
O güne götürdü şiir.
Ne güzel yazarsınız da bağrımı sızlatırsınız.
Kalem daim olunca kelam da has oluyor. Saygılar.
Nazik yorumunuz için teşekkür ederim, mutlu ettiniz. selamlarla...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 5.6.2012 21:55:50
Puan
: 30.0 / 6 kişi
Okunma Sayısı
: 2067
Yorum
: 4 yorum
Beğeni
: 3 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Cennet hayallerinin zirvelerinde dolaştınız mı?
O gözlerin derinliklerine bakınca,
Uzun uzun,
İmanınız bir kat daha arttı mı?
O bakışların biri de siz oluverdiniz mi?
Sonra sizi hayaller dünyasında karşılarlardı,
Ve bir tane ruhani daha,
İşte bir tane daha, bir tane daha...
Sonsuz kadar...
En son ne zaman?
Off!
Bu yüzden ruhumun hücresidir bu metropol!
Ey Yıldızlar!
Neredesiniz....
Güzel bir temayı ustaca işlemişsiniz kutluyorum kaleminiz var olsun selamlar...........