Kuyruksuz Yalan
Zaman,miladının üzerinde tepinen bir yalan.
Tutulan her nefeste,yeni bir tanrı doğar,avuçlarına şafakla atan yüreğin. Geriye bir tek insan kalır ki; O da aynalara yalan. İşte o zaman, yıkılır aklın sarayları. Deliliğin labirentlerinde koşan atlar yorulur. Gün, ömrümüzde batarken. Kangren olur dilimizdeki her kutsal yalan. Hiç bir mezarda aktif bir seda değildir zaman. / Kıblesi nedir ellerin,anılarıyla kendini ovuşturup yıkarken ? Henüz defnedilmiş olanın ardından. / Kim, Hangi secdede öpebilir ki melekleri ? |