ARZULARIMIZDA KÖPÜREN UMUTUzun zemherilerin boğazında Düşlerimizin uçurumlu kanatlarında Estirdiğimiz umutlarımızdı. Martı öfkesinde dalgalı Derin arzuların burkuk serinliğinde Yaşanan hasretlerimizdi. Tüy ıslaklığında hafif Bulutsu özlemlerin aydınlığında Şavkıyan alnımızdı. İnce süzgünlüklerin boy veren şafağında Yapraklanırken kıvılcımlar Yüzlerde ışıyan hüzünlerimizdi. Günlerimizi köpürten ıssızlıklarda Yıldızlara astığımız İzdüşümü değil miydi düşlerimizin? Özlemlerimizin aralık kapılarından Devrim istasyonunun trenlerine Yüreğimizi harlandıran buhardı umutlarımız. Kırdığımızda İstencin çelik kabuğunu Bencilliğin buzdan köprüsünde, Gülüşlenen yarınlarımıza Fışkıracak her ilkyaz Yoğurt çiçekleri....... FOTOĞRAF: FADIL OLCAY |