DOKUMACI KÖLENİN TÜRKÜSÜ
Umut taşımak yasak bana
Yasak bir tomurcuk gülün elinden tutmak Yaşamım mekik atmak tezgâhta Ve ağrıyan kaslarla uyanmak sabahları Güneş parlar durur yıllardır Karşılıksız bir sevgiyle her sabah başucumda Güneşe karşı vücudumu Çırılçıplak verip toprağa Gökleri saracakmışım gibi Arzuyla kollarımı açmak Yasak bana. Saçlarımı çözemedim güneşe Aya gösterdim geceleri Umutlarımı okşayacak bir el bulurum diye Spartaküs zincirlerini kıramadı ya Yine de sardı beni. |