ADINI SEN KOY ÖMRÜM...Ruhum daraldı umutlarımın arasında Bir nefeslik vaktin sancaklarını taşıyorum Ne yaşamakla ne de hayatla kalmadı alakam Bitsin bu çıkmazlarda ki hayatım Tatlı bir tebessüm diledim ömrüm boyunca Mutluluk hiç uğramadı yüreğimin mekânına Sadece gülsün istedim gözlerimin içi Bir tatlı bakış atmak istedim gözlerimin gördüğü dünyaya Ne gülebildim ne de tebessüm edebildim Yalancı bakışların arasında doğrularımla hebâ oldum Umut nazlı bir gelin ben ise hiç damatlık giymemiş bir vicdan Yüreğimin zindanlarında hebâ ettim gençliğimi Hadi nereden bulacak vuslatın sabır taşı benliğimi Korkmadan hiç aldırmadan hayatın kahpeliğine Nefes almak için çırpınan benliğim Ne oldun ne olcaksın ve eline ne geçti Kocaman bir ’ hiç’ ten öteye atılmadı tek adımın Sen onurlu ve dik durmak için çabalarken Kahpe gülüşlere aldırmadan saf tutmadan Onlar hayatla alay edercesine umuda yolculuk yaptı Son bir demin yağacak olan yağmurun damlası olsan ne yazar Haykırdığın naralarını âlem duysa ne yazar Bir yudumluk mutluluk bu yaştan sonra yüreğine kiracı olsa ne yazar Dünya ayaklarının altına serilse ve tüm dileklerin yerine gelse Yaşamak ve hayata bir tebessüm atmak içinden gelmediyse Hayatı yaşamak neye yarar Saplansın adına kurşun denilen tüm metaller yüreğime Ahım yerde kalsın vurulsun benliğim şafak vaktinde Uktelerim sancıya döndü benliğimde Son bir nefeslik vaktim bitmemek için çırpınıp durur kendi halinde Bitsin artık yorgun ve hali ahvâlim biçâre nefesim Kaldırım taşlarına döndü benliğim derdim ezdi benliğim ezildi Kırılmış bir kalemin yazdığı son satırlarda boğulmak Ve hayat denilen bu dünaya bakan gözlerimin kapanması Umudun yerle bir olup mezara gömülmesi Ruhumun son şafakta mutluluğa kavuşması olacak Dillerden dökülür kelâmlar hiç acımadan Savrulur her yöne kime değecek hesaba katılmadan Aydınlığı veren güneşin kavurucu sıcağında yanarcasına Adam olan adamı yakan sözler düşer gölge gibi peşin sıra Bitsin artık bu gam yüklü rotasız yolculuğum Son bulsun bu yolculuk garipler mezarlığında Ne bir damla göz yaşı ne bir fatiha nede bir selâ beklemeden Gömün dertle harmanlanmış benliğimi toprağın bağrına... ___________________________________________Mutluluk beni bulmadan... |
işte o zaman anacaksın bu sözleri
ve diyeceksin ne kadar umutsuz bakmışım hayat
nerden bileyim gülmelerin can verdiğini can'a...
yüreğinize sağlık