vesvese -35-ne yapsam fayda etmedi, saatlerce dil döktüm saçlarını aralayıp alnını, elime alıp ellerini öptüm saçlarını, yüzünü okşadım, bağrıma yaslandırdım konuşsun açılsın için sorular sıraladım, saçmaladım gözlerime baktı, fısıltıyla yine “bebeğim” dedi, öldüm demişti ki “senden beri yakınlaşmadık, uzağım ondan” aralıktan bu yana, altı aydan fazla oldu nereden baksan ne olursa olsun, cesaretsizliğimi yenip, gözümü yumup ellerini tutup “sen hamile miydin” dedim!, şeytana uyup zemberekten kurtulmuş gibi, uzaklaştı bağrımdan, çantasını aldı, kolyesini çıkarıp bıraktı, kapıya yöneldi dönmekten, bakmaktan, bir şeyler söylemekten vazgeçti peşinden koştum, rezil olmaktan çekinmedim yalvardım anlattım, özür diledim, ayaklarına kapandım, ağladım Gül’üm ne telefonunu açtı, ne mesajlarıma cevap verdi gitti benden göndermedim yüreğimden…… |