bazen -32-dünden beri yaşadığın gülüşleri düşlerken şimdi acılar denizinde boğuldum kaldım Gülüm sen birkaç sokak ötede acılar içindeyken ben vefasız sevdiğime şiirler yazdım Gülüm neyse ki mutluluğundan başka şey dilemeden “gelme” desem üzülürdün, sordun “gel” dedim Gülüm köyüne varmaya az kala, minibüsten inerken! kahrolsam da Mevla’ya bin şükür ettim Gülüm bazen ne dilediğimizi bazen neye şükredeceğimizi bilemeyiz |