Yosuna Sığıntı Mavi
Bak işte şurda,
akarsuyu kıran taşın yanında, çakıllar arasında mavisi yosun tutmuş bir şey var. Dallarla oynaşıp da suyu öpen günışığı kamaştırmasa gözlerimi ele verecek kendini yosuna sığıntı mavi bağışla adını, de ki ’bir anıyım belki umudun dalgınlığı ya da doğanın sabrıyım sel idim duruldum yosunda kendim buldum.’ |