YARIM HİKÂYE
Kimsenin ama hiç kimsenin bilmediği sır
değil tıkayan yolu, olsaydı korkuya boğardı kaldırımı barikat önünde çiğnenen gül! Belki bir virgül sonunu getirebilir hikâyenin... diyelim bir havuz ve su derinlik korkusu!.. Derin bir yara izi sol şakağında istese de silinmeyen kimliği oldu... Ta 27 Mayıs’tan 12 Eylül’e ya ölümden hayata ya hayattan ölüme döküle döküle yağmurlar gibi yetmişine merdiven dayadı... Yanlışı da oldu... hiç dokunmadığı söküğü Nedir, bilinir bir gün bulunduğunda günlüğü... |