Cenaze
Omuzlanınca tabutun
İlk defa kurtuldu ayakların topraktan Muhteşem oldu medreseden çıkışın Dikildiler yol üstüne Bir dilim ekmeği çok görenler Yüzüne bakmıyanlar sağlığında Bir selamla ödediler bütün borçlarını Üzülme gelmiyor diye çelenkler peşinden Mevsimsiz oldu ölümün Ne olurdu bir kış daha bekleseydin Bahar gelir çiçekler açardı Ölümün kimseyi sevindirmedi Atsız arabasız kalktı cenazen Alçak gönüllü adamdın Herkesten uzak yaşadın Cami avlusunda Ölümün de gürültüsüz olsun |