Sen benim ruh direğimdeki alacalı ağıt
Kü-kürt kokulu engizisyon yanımsın
Göğsünün sarhoş mevsimlerinde içim
İçim zehirli bir şerbet bağı kurak dudaklarına
Maalesef şiirden
Üzüm şarabı gibi / anlamayanımsın


Köpekler ölür belki de
İçlerine çektikçe şehrin çöp kokusunu
Ama şairler ölmez mevsimi gelmeyince
İşte bu noktanın (.) sürüklenen
İçsel yanılgısısın


Zihnin
Nü bir bel altı kuşağı kompleks terazisi misali
Sakızla sanat dağıtılmaz / bekleme kıç öpmemi
Rotasını haftalık çizen miçolar gibi
Yapıştırsan da yokluğu adalete
Hile hurdasının okyanusa dalalet dağıtanısın


Aşka tabi benim ruhum
Senin bedenin ise sıtmaya tutkun
Ke ke lime oyunlarının Belgrat ormanısın
Fantezi peşinde olma
Havuz başında parmak uçlarında yürüyen
Nasırsız kelimemi sandın suskunluğumu
İşte tam da bu noktanın (.) Banu Alkanısın


Bak tutmadan da hecenin kulaklarından
Çekiyorum tespih gibi serpme minareleri
Üstelik yüzüklerin kardeşliğine de çağırıp
Devirmiyorum fethe tebessüm edenleri
Sen boş bir savaşın içinde surlarını döven
Sen
Ruh işgaline kendi ruh kalesinde mahkûm övünen
Hangi Bedrettin şiire kurşun sıkabilmiş ki
Sen mi şairlere bedel sunacaksın körken

İşte bu noktanın (.) özgürlük kokanıyım
Tam da bu yüzden


Sanma ki tanımaz fukara İbrahimler
Cemiyetleri ve cemaatleri
Kuyu müptelası yankılara şahittir her biri
Sen cibilliyeti firavun mu tattın da
Küfre güzergâh soydun makberinden
Adem soylu hüzün kafiyesi gurbetleri


Yanıldın ya yanıltmadın zikrimi
Üzüntümde sebatının acizliğine
İşte tam da bu yüzden bu noktanın (.)
Yüzünden düşen bin parçasından biri bile değilsin
Şiirden ötesi üç noktadır garibim
Şiirden ötesi lambaya püf de
İşte tam da bu yüzden
Bir şair gibi sadece denizlere figan
Bir şair gibi sadece çöllere üryandır ruhum

İşte tam da bu yüzden (.)