Boş ver gitsin
bazılarının ufkunda dağ yoktur
kısır döngülerin içinde çember misali gölgelerden uzak duvarlar vardır güneşin yedi rengini bilmeyen sıcaklığını damarlarında hissetmeyen söyler misin neyi görecek böyledir bu hayat arkadaş nicelerine hayaldir rakamlardan sonraki sıfırlar özlem esintilerine bağrını nafile açar yaylasında bir domuzu eksik olanlar iyi bilirler ki ruhu okşayan asıl mutluluk meltem misali samimiyettir kayıp ülkenin direği yegane sevgidir. aklını kullanmayan bakar durur yükseklerdeki dallara işte o an bir özenti başlar minik kanatlara düşen yeşil yaprakların tozlarına kim düşünür gülümsemeye sebeplerimizdeki başkalarının kaybolmuş hayallerini gonca güle neşe veren rüzgar baharında kuruyana son nefes değil mi ah ki ne ah be ey empati erdemin yağmurlarında ıslanan anlamaya çalışır elbet giz perdesini bir garip insanoğlu kafa yormak çile bakalım nereye kadar döner bencilliğin çarkları anla artık tek başına bir hiçsin üzülmeye gerek yok boş ver gitsin 31.05.2012-Ahmet BOZTAŞ |
Yürek sesinizi tebrik ederim Ahmet hoca selam ve saygılar...