SEN SEVDA ÇEKMEYİ KOLAY MI SANDIN
-Paslanmış Şiirler-
Ateşten gömlektir bunu giyene Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın Aşkın o ateşi siner bedene Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın Mecnun gibi kızgın çöle düştün mü Ferhat gibi dağlar delip aştın mı Yunus gibi yanıp yanıp piştin mi Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın Kerem Aslı için düştü dillere Bozuldu bağları döndü çöllere Emrah’ı düşürdü gurbet ellere Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın Köroğlu dağları mesken eyledi Bazen kılıç çaldı bazen söyledi Dadaloğlu sazın çalıp inledi Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın Karacaoğlan’ı yedi bitirdi Mansur’u götürüp dara çektirdi Veysel’i toprağa aldı getirdi Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın Salar insanları gama kedere Uçurur havada düşürür yere Öyle bir ateş ki bulunmaz çare Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın Dağlı Ozan der ki yandım kül oldum Yaşım yirmi iken bu derdi buldum Bir gece ansızın sararıp soldum Sen sevda çekmeyi kolay mı sandın Dağlı Ozan( Selahattin Koşar) |