ÖLENE KADAR
İçimin en iç yanı, hasretindeyim yine!
Gün gün tükeniyorum; sensiz yerle yeksanım. Böyle miydi kavlimiz? Ateş düşürdün tene. Delik deşik uykular; sen yoksun, ben yoksunum! Duyduğum şarkılarda; aklıma düşüyorsun. Seninle uyuyup da sensiz uyanıyorum . Sana yanan gönlümde sen niye üşüyorsun ? Ben de şaşırıyorum, nasıl dayanıyorum? Derdime çare gelmez Lokman Hekimden bile, Kime sitem edeyim; Mecnun’a mı, aşk’a mı? Çok daha gaddarmışsın, en sert hakimden bile. Ben sana pervaneydim, yansıttığım başka mı? Ciğerim dökülüyor ak mendilin üstüne, Dertli bir türkü çalar gönül telimde şimdi. Çok yakında binerim ben de salın üstüne, Tarak kıran saçlarım tel tel elimde şimdi! Tutunduğum dalları kırdıysan birer birer, Derdimi diyemeden toprak olmaksa kader; Neyleyim yaşamayı, sensiz ağrıma gider! Tabutum sana kalsın; sakla ölene kadar! Şiir ve yorum: Sessiz Peri 30.05.2012 |