AĞIR GELDİYüklenmişken dünyanın ağdalaşan yükünü, Dizler artık çekmiyor dağdan da ağır geldi. Yakalım gel seninle şu bülbülün bükünü, Söylediği şarkılar çağdan da ağır geldi. Mevsimlere sarındım kışta bak yanıyorum, Buz gibi zemheriyi ağustos sanıyorum. Ayazda her gün senin adını anıyorum Yorgan diye örttüğüm çığdan da ağır geldi. Al şapkayı ver külah, bu dünyanın düzeni, Sonu korkunç olacak mazlumları ezeni, Kaldırıp atmak ise bizi böyle üzeni, Takkemde salladığım tuğdan da ağır geldi. Hüznü beze nakşedip gecelerde dokumak, Üstüne şiir yazıp vicdansıza okumak, En nadide sesimle seherlerde şakımak, Dert diye yüklendiğim poğdan da ağır geldi. Nerdesin ey cesaret acıtıyor yokluğun? Çaresize güç verir zinde tutar tokluğun, Karşımda bomboş duran faydasızca çokluğun, Erimeyen kalpteki yağdan da ağır geldi. İsmail Süklüm |