Aracı
Bağlı kollarımı çizmek kimin aklına gelir
kelepçeli o zamanlar bir kız kaşıkla su içirir başımı çevirince -yeter demekti bu- kaybolurdu büyük ağaçların gölgesiyle geldiği çok oldu arada bir geceleri yarı çıplak ve daha çok saçları uzadıkça denize inerdik ben yüzerdim o girmez rıhtımdan suya bakardı denizden çıkardım yok şaşırmazdım ben onun doğumunu bilirim doğmadan öncesini yokluğunu. |