VADİDEN KAÇIŞ
Uzun uykulara dalmıştı vadi
Ve sen onun koynundaydın Yaralı bir hayat gibi Sessiz, biraz ağlamaklıydın Gözlerin gök mavisi Güneşe değmişti saçların Kızıl bir ölüm rengi Üzerinde kırılgan zamanın Ellerin pamuktu sanki Kokunu gülden almıştın Baharı son kez yaşar gibi Çiçekleri ağlayarak koklamıştın Bir gün inleyerek uyandı vadi Sen benim kanadıma sığınmıştın Gökyüzü maviydi belki Hatırla en son bana bakmıştın |
Yüreğinize sağlık hep yazın ki hep okuyayım sizin eserlerinizi dingin geceme bir huzur kattı fevkalade şiiriniz....
Saygı ve sevgilleirmle...