BİR GÜN MUTLAKA
Hüznüme karışır sonbaharın dökülen yaprakları
Fakir bir güneş, ağır ağır şehre yürür Bir sümbül salıvermiştir, çılgın kokusunu Tutsağı olmuştur bu şehir, gecenin Uçar gökyüzü en bilinmeyene, en gizlisine Loş bir kızıllık savrulur havada Bardağından taşar bir bir dertler Sen de benim olursun bir gün mutlaka. |