ÖLEN ÖMER'İN KARISININ AĞIDI
Evimizin önü dere kenarı
Dere kenarında ak kavakları Ömer’im dikti Evimizden dereye inen yolu Ömer’im açtı. Ömer’im aşladı avlumuza Itırı, fesleğeni, katmeri Yıllar yılı Ömer’in yüzü gülerse Ocağımız tüter, gazımız yanarsa Kavaklar bayram eder, Ömer’im sıkkın Mahsul kötü, eli dar unumuz kıtsa Kavaklar kararır giderdi. Yıllar yılı Eve girsem yüzüme Ömer’in nefesi değer Avluya çıksak yan yana akşamları Bir hoş kokardı, ıtır, fesleğen, katmer. Bakamam incecik dere yoluna! Bakamam ak kavaklara! Penceremden kapımdan Güne bakamam! aya bakamam Gayri eve girsem içim ezilir Avluya çıksam Itır, fesleğen, katmer kokusu Bana haram! |